ธรรมาภิบาลกับประสิทธิผลองค์การ กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลเขื่องใน อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาธรรมาภิบาลกับประสิทธิผลองค์การ กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลเขื่องใน อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ ประชากรของการวิจัยประกอบด้วย ปลัดองค์การบริหารส่วนตำบล สมาชิกสภาองค์การบริหารส่วนตำบล พนักงานส่วนตำบล และประชาชน ในตำบลเขื่องใน อำเภอเขื่องใน จังหวัดอุบลราชธานี รวมขนาดกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด มีจำนวน 414 คน ตัวแปรที่ทำการศึกษาประกอบด้วยตัวแปรอิสระคือ ลักษณะส่วนบุคคล และหลักธรรมาภิบาล คือ 1) หลักนิติธรรม 2) หลักคุณธรรม 3) หลักความโปร่งใส 4) หลักการมีส่วนร่วม 5) หลักความรับผิดชอบ 6) หลักความคุ้มค่า ส่วนตัวแปรตามคือ ประสิทธิผลองค์การ
ผลการศึกษาพบว่า ประสิทธิผลองค์การและธรรมาภิบาลอยู่ในระดับมาก โดยหลักนิติธรรม (ค่าเฉลี่ย = 3.88) หลักคุณธรรม (ค่าเฉลี่ย= 3.67) หลักความโปร่งใส (ค่าเฉลี่ย=3.58) หลักการมีส่วนร่วม (ค่าเฉลี่ย = 3.59) หลักความรับผิดชอบ (ค่าเฉลี่ย=3.66) หลักความคุ้มค่า (ค่าเฉลี่ย=3.67) อยู่ในระดับมาก มีคะแนนเฉลี่ย คือ 3.68
ผลการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักธรรมาภิบาลกับประสิทธิผลองค์การ พบว่า มีเพียง 5 ปัจจัยเท่านั้นที่มีความสัมพันธ์กัน ได้แก่ หลักนิติธรรม หลักคุณธรรม หลักการมีส่วนร่วม หลักความรับผิดชอบ หลักความคุ้มค่า มีความสัมพันธ์ทางบวกกับประสิทธิผลองค์การ อย่างมีนับสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01