การศึกษาความเป็นไปได้ในการใช้ขยะแก้ว CRT เป็นวัสดุกำบังรังสี

แก้วรีไซเคิลที่ได้จากหลอดแก้วรังสีแคโทด (CRT) ถูกใช้เป็นส่วนประกอบของระบบแก้ว (70-x)CRT-30K2O-xBaO เมื่อ x มีค่าเท่ากับ 0 ถึง 20 เปอร์เซ็นต์โดยโมล ตัวอย่างแก้วได้ถูกเตรียมขึ้นด้วยกระบวนการหลอมแล้วทำให้เย็นตัวอย่างรวดเร็ว เอฟทีไออาร์สเปกโทรสโคปีเป็นเครื่องมือสำหรับตรวจสอบข้อมูลเกี่ยวกับโครงสร้างภายในของระบบแก้ว CRT-K2O-BaO ด้วยการเปลี่ยนแปลงปริมาณ BaO ความหนาแน่นของตัวอย่างแก้วถูกวัดโดยใช้หลักการของอาร์คิมิดีส โดยใช้เอ็นเฮกเซนเป็นของเหลว การวัดความเร็วคลื่นเสียงอัลตร้าโซนิกตามยาว และเฉือนของตัวอย่างแก้วจะทำที่อุณหภูมิห้องโดยใช้วิธีพัลส์เอคโค ความถี่ 4 MHz พบว่า ความเร็วคลื่นเสียงอัลตร้าโซนิกมีค่าลดลงตามการเพิ่มขึ้นของปริมาณ BaO ผลที่ได้นี้ชี้ให้เห็นว่า BaO ทำหน้าที่เป็นตัวปรับปรุงโครงสร้างแก้วโดยเข้าไปทำลายพันธะโครงข่ายแก้วแล้วทำให้เกิดการขาดของพันธะที่จับกับออกซิเจน (NBOs) ค่าความเร็วคลื่นเสียงอัลตร้าโซนิกและความหนาแน่นของแก้วถูกนำไปคำนวณเพื่อประเมินสมบัติความยืดหยุ่น ผลที่ได้แสดงให้เห็นว่า โมดูลัสยืดหยุ่นและค่าความแข็งระดับไมโครมีค่าเพิ่มขึ้นตามปริมาณ BaO ส่วนค่าอัตราส่วนปัวส์ซองของแก้วมีค่าค่อนข้างคงที่อยู่ระหว่าง 0.2552 ถึง 0.2501 มากไปกว่านั้นสมบัติการกำบังรังสีได้ถูกดำเนินการในแง่ของค่าสัมประสิทธิ์การลดทอนมวลและความหนาครึ่งค่า ซึ่งทดสอบที่พลังงานโฟตอน 74.288, 97.143, 122, 662, 1173 และ 1332 keV โดยใช้วิธีการส่งผ่านลำรังสีแคบ ค่าทางทฤษฎีของสมบัติการกำบังรังสีเหล่านี้ถูกคำนวณด้วยโปรแกรม WinXCom และเปรียบเทียบกับคอนกรีตกำบังรังสีมาตรฐาน ผลที่ได้ชี้ให้เห็นว่าสมบัติการกำบังรังสีของตัวอย่างแก้วดีกว่าคอนกรีตกำบังรังสีมาตรฐาน ในช่วงพลังงาน 74.228 ถึง 122 keV ดังนั้นจึงสามารถสรุปได้ว่าแก้วที่เตรียมขึ้นจาก CRT ที่มีส่วนผสมของ BaO เป็นตัวเลือกที่มีศักยภาพสำหรับการประยุกต์ใช้งานป้องกันรังสีเอกซ์