การพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและมโนมติวิทยาศาสตร์เรื่องพันธะโคเวเลนต์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ด้วยกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา (1) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียน (2) ความก้าวหน้าทางการเรียน (3) ความสัมพันธ์ระหว่างผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนแบบปรนัยและแบบอัตนัย (4) ความคงทนในการเรียนรู้ (5) มโนมติหลังเรียน และ (6) ความพึงพอใจของนักเรียนที่เรียนเรื่อง พันธะโคเวเลนต์ ด้วยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือ กลุ่มตัวอย่างสำหรับงานวิจัยนี้เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จำนวน 33 คน เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัยนี้ ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้ แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน แบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบร่วมมือและแบบสัมภาษณ์แบบไม่มีโครงสร้าง ข้อมูลถูกเก็บรวบรวมและวิเคราะห์โดย ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ความก้าวหน้าทางการเรียน เมื่อทดสอบค่าทีแบบทั้งสองกลุ่มไม่เป็นอิสระต่อกัน และสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ ผลการวิจัยพบว่า นักเรียนที่เรียนด้วยกิจกรรมการเรียนรู้แบบกลุ่มร่วมมือ เรื่อง พันธะโคเวเลนต์ มีคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียน (ค่าเฉลี่ย 24.30) สูงกว่าก่อนเรียน (ค่าเฉลี่ย 10.4) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ความก้าวหน้าทางการเรียนของนักเรียนรายเนื้อหาอยู่ในระดับสูง ค่า เท่ากับ 0.71 จำนวนนักเรียนที่มีความก้าวหน้าทางการเรียนอยู่ในระดับปานกลางขึ้นไปถึงระดับสูงมีค่าเท่ากับร้อยละ 100 ความสัมพันธ์ระหว่างผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนแบบปรนัยและแบบอัตนัยเป็นความสัมพันธ์ทางบวก ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในการสอบภายหลังเรียนไม่แตกต่างจากสอบหลังเรียนทันทีอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 สำหรับมโนมติหลังเรียน นักเรียนมีมโนมติวิทยาศาสตร์หลังเรียนที่ถูกต้องในเรื่องรูปร่างโมเลกุลและสภาพขั้วโมเลกุล มีเพียงเรื่องสภาพขั้วพันธะที่ยังมีมโนมติที่คลาดเคลื่อนมาก และนักเรียนมีความพึงพอใจต่อการจัดกิจกรรมการเรียนรู้อยู่ในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 4.71)