กลวิธีการประพันธ์และโลกทัศน์ในกวีนิพนธ์ของ พรชัย แสนยะมูล

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอผลการวิเคราะห์กลวิธีการประพันธ์และโลกทัศน์ในกวีนิพนธ์ของ พรชัย แสนยะมูล 4 เรื่อง ได้แก่ ใจธรรมชาติ ฤดูใจ ใจปัจจุบัน และ Hil So-Cial ไฮโซ ...เชียล โดยนำเสนอผลการศึกษาแบบพรรณนาวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า กลวิธีการประพันธ์โดดเด่นที่ผู้แต่งเลือกใช้ในการสร้างสรรค์ผลงานพบ 7 กลวิธี ได้แก่ (1) การใช้กลอนแปดเป็นฉันลักษณ์หลักในการนำเสนอ (2) การเล่นสัมผัสอักษรชิดพบแบบชิด 2 พยางค์ 3 พยางค์ 4 พยางค์ และมากกว่า 4 พยางค์ (3) ศิลปะการใช้คำพบ 5 แบบ ได้แก่ การซ้ำคำ การใช้คำที่มีความหมายตรงข้าม การสร้างคำให้เกิดความแปลกใหม่ การใช้ คำซ้ำ และการเล่นคำ (4) การใช้โวหารภาพพจน์ พบ 7 แบบ ได้แก่ อุปมา อุปลักษณ์ สัญลักษณ์ บุคลาธิษฐาน สัทพจน์ อติพจน์ และคำถามเชิงวาทศิลป์ (5) การใช้เครื่องหมายในงานร้อยกรอง (6) การใช้เทคนิคการเล่าเรื่อง (7) การสอดแทรกอารมณ์ขัน ส่วนโลกทัศน์ของผู้แต่งที่มีต่อสรรพสิ่งรอบตัว พบ 4 ประเด็น ได้แก่ (1) โลกทัศน์เกี่ยวกับความสุข (2) โลกทัศน์เกี่ยวกับธรรมชาติ (3) โลกทัศน์เกี่ยวกับความรัก และ (4) โลกทัศน์เกี่ยวกับสื่อสังคมออนไลน์
จากผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่า กวีนิพนธ์ทั้ง 4 เรื่อง ของพรชัย แสนยะมูล นอกจากจะมีการสืบขนบของกวีนิพนธ์ที่กวีรุ่นก่อนได้สร้างสรรค์ไว้แล้ว ยังได้ผสานลักษณะเฉพาะตนลงไปทำให้ผลงานมีลักษณะเด่น เช่น การเล่นสัมผัสอักษรชิด การใช้เทคนิคการเล่าเรื่องมาทำให้ผลงานน่าสนใจ การสอดแทรกอารมณ์ขัน นอกจากนี้ ผลการศึกษายังแสดงให้เห็นว่า ทั้ง 7 กลวิธีดังกล่าว ช่วยนำเสนอและย้ำมุมมองเกี่ยวกับความสุข เกี่ยวกับธรรมชาติ เกี่ยวกับความรัก และเกี่ยวกับสังคมออนไลน์ให้เด่นชัดยิ่งขึ้น