ปัจจัยทำนายพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้มาลาเรียของผู้กรีดยางพารา อำเภอภูสิงห์ จังหวัดศรีสะเกษ

การวิจัยแบบภาคตัดขวางเชิงวิเคราะห์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยทำนายพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้มาลาเรียของผู้กรีดยางพารา อำเภอภูสิงห์ จังหวัดศรีสะเกษ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน 324 คน เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามที่ผู้วิจัยสร้างขึ้นระหว่างเดือนมีนาคม 2566 ถึงเดือนธันวาคม 2566 วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา นำเสนอข้อมูลโดยใช้ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน มัธยฐาน เปอร์เซ็นไทล์ที่ 25 เปอร์เซ็นไทล์ที่ 75 วิเคราะห์หาความสัมพันธ์ของปัจจัยรายตัวแปรโดยการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และวิเคราะห์ปัจจัยทำนายความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรกับพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้มาลาเรียของผู้กรีดยางพารา อำเภอภูสิงห์ จังหวัดศรีสะเกษ โดยใช้การวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณแบบ Stepwise กำหนดระดับนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยที่ทำนายพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้มาลาเรียของผู้กรีดยางพาราอำเภอภูสิงห์ จังหวัดศรีสะเกษ คือ ทัศนคติเกี่ยวกับการป้องกันโรคไข้มาลาเรียปัจจัยเอื้อ การรับรู้ประโยชน์ของการป้องกันโรค การรับรู้อุปสรรคของการป้องกันโรค ปัจจัยเสริม อายุ และจำนวนครั้งที่เคยป่วยด้วยโรคไข้มาลาเรีย โดยสามารถร่วมกันอธิบายความผันแปรของปัจจัยทำนายพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้มาลาเรียของผู้กรีดยางพาราอำเภอภูสิงห์ จังหวัดศรีสะเกษได้ร้อยละ 48.5 (R2=0.485, R2adj=0.472, SEest=2.519, F= 39.493, p<0.001) จากผลการวิจัยการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการป้องกันโรคไข้มาลาเรียของผู้กรีดยางพาราอำเภอภูสิงห์ จังหวัดศรีสะเกษ ควรให้ความสำคัญกับปัจจัยดังกล่าว