การเตรียม สัณฐานวิทยาและสมบัติของพอลิเมอร์ผสมระหว่างยางธรรมชาติกับแป้ง

จากการศึกษาพบว่า แผ่นยางที่ใช้แป้งมันสำปะหลังเป็นส่วนผสมจะมีลักษณะ homogeneous และไม่มีปัญหาเรื่องเชื้อรา ซึ่งต่างกับกรณีใช้แป้งข้าวจ้าวและแป้งข้าวเหนียวที่ทำให้แผ่นยางที่ได้มีลักษณะ heterogeneous และยังมีปัญหาเรื่องเชื้อราที่เกิดขึ้นที่ผิวของแผ่นยางอีกด้วย โดบปริมาณแป้งที่เหมาะสมในการเตรียมแผ่นยางคือ 2.5 phr โดยส่วนผสมดังกล่าวจะทำให้พอลิเมอร์ผสมมีค่า tensile strength และ elongation at break จะมีค่าลดลง ทั้งนี้เนื่องจากการเพิ่มปริมาณแป้งมากเกินไปจะทำให้แป้งจับตัวกันเป็นกลุ่ม ทำให้เกิดการกระจายตัวได้น่อย ในแผ่นยางจึงไม่ช่วยทำให้สมบัติเชิงกลของพอลิเมอร์ผสมที่ได้ดีขึ้น ปริมาณกลีเซอรอลที่เหมาะสม ในการเตรียมแผ่นยางคือ 25% แต่เมื่อปริมาณกลีเซอรอลเพิ่มขึ้นจะทำให้ค่า elongation at break มีค่าลดลง สำหรับอัตราส่วนของน้ำยางต่อสารละลายแป้ง-กลีเซอรอลที่เหมาะสม คือ 80/20 โดยทำให้แผ่นยางมีค่า tensile strength และ elongation at break สูงกว่ายางธรรมชาติ แต่ถ้าเพิ่มสัดส่วนของแป้งมากข้นพบว่า ค่า tensile strength และ elongation at break มีแนวโน้มลดลง