การประยุกต์ใช้ระบบโมดูลาร์เพื่อการออกแบบอาคารบ้านสำเร็จรูป โดยใช้แนวคิดจากเรือนพื้นถิ่นไทย

วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเสนอแนวคิดการประยุกตฺใช้ระบบโมดูลาร์ ออกแบบกรอบอาคาร สำหรับเป็นโครงสร้างบ้านพักอาศัยสำเร็จรูป โดยศึกษาแนวคิดจากลักษณะร่วมของเรือนพื้นถิ่นไทย วิเคราะห์เปรียบเทียบประกอบงานออกแบบก่อสร้างที่พักอาศัยสมัยใหม่ เสนอเป็นแนวคิดการก่อนสร้างที่พักอาศัยที่ราคาไม่แพง ก่อสร้างได้ง่ายด้วยแรงคน ยืดหยุ่นต่อการปรับเปลี่ยนและต่อเติมในอนาคต ผลการวิจัยพบว่า ลักษณะร่วมของเรือนไทยพื้นถิ่นไทย ได้แก่ การใช้ระบบโครงส้รางแบบเสาและคาน ใช้วัสดุเบาสำเร็จรูปเป็นส่วนประกอบ หลังคาทรงสูง ค่อนข้างลาดชัน มีชายคายื่นยาวช่วยป้องกันแสงแดดและฝน มีผนังโปร่งเพื่อช่วยระบายความร้อยและอากาศ เปิดพื้นที่เอนกประสงค์เป็นทางสัญจรและทำกิจกรรมร่วมกัน สามารถประยุกต์ใช้ในการก่อสร้างบ้านสำเร็จรูปได้ โดยพื้นที่ใช้สอยในบ้านพักอาศัยมีลักษณะเสมือนกรอบของพื้นที่วางต่อเนื่องเพื่อกั้นเป็นห้องต่าง ๆ สี่ประเภท คือ ส่วนอยู่อาศัย ส่วนบริการ ส่วนต่อเติม และส่วนใช้งานในแนวดิ่ง จึงสามารถออกแบบพื้นที่ได้ การลดรายละเอียดโครงสร้างอาคารระบบเสาและคานให้เป็นโครงข้อแข็งรูปห้าเหลี่ยม โดยใช้ตัวต่อยึดสำเร็จรูป ยึดชิ้นส่วนโครงสร้างด้วยวิธียึดต่อโมดูลาร์แบบบัส โดยใช้สลักเกลียว หรือหมุดร้อย ในรูปแบบและมิติเดียวกัน ช่วยให้ขั้นตอนก่อสร้างเป็นมาตรฐาน ปฏิบัติได้ง่าย ซึ่งมีขนาดโมดูลที่มีสัมพันธ์กับมิติวัสดุ มิติพื้นที่ตามกฏหมาย และมิติพื้นที่ใช้สอยตามสรีระมนุษย์ สำหรับโครงสร้างหลักกรอบอาคารเท่ากับ 3M โครงสร้างรองและส่วนประกอบอาคารให้วางต่อเนื่องกัน โดยใช้วัสดุแผ่นสำเร็จรูปกั้นเป็นส่วนพื้นที่ใช้สอย เพื่อเป็นที่พักอาศัยขนาดเล็กสำหรับผู้มีรายได้จำกัด หรือที่พักฉุกเฉินสำหรับผู้ประสบภัย สามารถต่อเติมขยายพื้นที่ใช้สอยเป็นโครงสร้างอาคารสองชั้น เพื่อเป็นบ้านพักอาศัยทั่วไปได้