การศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการสึกหรอของลูกหินขัดข้าว ในเครื่องสีข้าวขนาดเล็ก

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ที่สำคัญ คือ เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อการสึกหรอของลูกหินขัดข้าวในเครื่องสีข้าวขนาดเล็ก จากการทดสอบและวิเคราะห์ข้อมูลเชิงสถิติที่ระดับนัยสำคัญ พบว่า ระยะห่างระหว่างยางกับลูกหิน และความเร็วรอบต่างมีผลต่อการสึกหรอของลูกหินขัดขาวโดยที่ระยะห่างระหว่างยางกับลูกหิน 1.1 mm. และความเร็วรอบ 1340 rpm จะเกิดอัตราการสึกหรอสูงสุดเฉลี่ย 16.32 g/hr และที่ระยะห่างระหว่างยางกับลูกหิน 1.9 mm. และความเร็วรอบ1500 rpm จะเกิดอัตราการสึกหรอต่ำสุดเฉลี่ย 2.54 g/hr ดังนั้นจะเห็นได้ว่าความสัมพันธ์ของอัตราการสึกหรอกับระยะห่างระหว่างยางกับลูกหิน และความเร็วรอบมีความแปรผกผันกัน กล่าวคือ เมื่อระยะห่างระหว่างยางกับลูกหินมากและความเร็วรอบสูง อัตราการสึกหรอจะน้อยลง และพบว่าความเร็วรอบ มีผลต่ออัตราการสึกหรอสูงกว่าระยะห่างระหว่างยางกับลูกหิน สำหรับปัจจัยเชิงคุณภาพได้ทำการทดสอบ 1 ปัจจัย คือ ประเภทของกระบวนการขึ้นรูปของลูกหินขัดข้าว โดยศึกษาเปรียบเทียบระหว่างลูกหินขัดข้าวที่หล่อด้วยมือซึ่งเป็นวิธีดั้งเดิมกับลูกหินที่หล่อด้วยเครื่องหล่อเหวี่ยงซึ่งเป็นวิธีใหม่และใช้ One way ANOVA ในการวิเคราะห์ข้อมูล จากผลการทดสอบและการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงสถิติที่ระดับนัยสำคัญ พบว่ากระบวนการขึ้นรูปมีผลต่อการสึกหรอของลูกหินขัดข้าวและอัตราการสึกหรอเฉลี่ยของลูกหินที่หล่อด้วยเครื่องหล่อเหวี่ยงจะมีค่าต่ำกว่าลูกหินขัดข้าวที่หล่อด้วยมือ ในอัตราร้อยละ 47.52
เมื่อทำการศึกษาเปรียบเทียบทั้ง 3 ปัจจัย ต่อการสึกหรอของลูกหินขัดข้าว คือ ระยะห่างระหว่างยางกับลูกหิน ความเร็วรอบ และประเภทของกระบวนการขึ้นรูป โดยใช้ Balance ANOVA ในการวิเคราะห์ข้อมูล จากผลการทดสอบและการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงสถิติที่ระดับนัยสำคัญ พบว่า ทั้ง 3 ปัจจัยต่างมีผลต่อการสึกหรอของลูกหินขัดข้าวและพบว่า ปัจจัยความเร็วรอบมีผลต่อการสึกหรอสูงสุดในอัตราร้อยละ31.21 ปัจจัยกระบวนการขึ้นรูปมีผลต่อการสึกหรอรองลงมาในอัตราร้อยละ 8.03 และปัจจัยระยะห่างระหว่าง ยางกับลูกหินมีผลต่อการสึกหรอน้อยที่สุดในอัตราร้อยละ 6.99