Young learner' inductive grammar learning a case of Pratomsuksa 5 students

จุดประสงค์ของการศึกษาในครั้งนี้ คือ ตรวจสอบประสิทธิผลด้านการเรียนรู้ไวยากรณ์แบบอุปนัยของเด็กโดยใช้วิธีการสอนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษจากบริบททางภาษาที่มีคำสั่งช่วยเพื่อค้นหากฎและสำรวจทัศนคติของนักเรียนต่อการสอนโดยใช้วิธีดังกล่าว กลุ่มประชากรตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านขอนแต้ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 3 จำนวน 8 คน ที่กำลังเรียนภาษาอังกฤษในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2554 ไวยากรณ์ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ได้แก่ ไวยากรณ์เรื่อง This และ These ที่ทำหน้าที่อย่างสรรพนามและคำนำหน้านาม เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บข้อมูลในครั้งนี้ ประกอบด้วยแบบทดสอบก่อนและหลังเรียน และแบบทดสอบทัศนคติของนักเรียน มีการนำคะแนนการทดสอบก่อนเรียนและหลังเรียนมาวิเคราะห์เพื่อหาค่าความแตกต่างทางสถิติโดยใช้สถิติ T-Test และใช้ค่าเฉลี่ย และร้อยละในการวิเคราะห์ข้อมูลจากแบบสอบถาม จากผลการศึกษาแสดงให้เห็นว่าวิธีการสอนไวยากรณ์ภาษาอังกฤษโดยใช้บริบททางภาษาที่มีคำสั่งช่วยเพื่อค้นหากฎเป็นวิธีการที่มีประสิทธิภาพ โดยเฉพาะเมื่อใช้ในการสอน This และ These ที่ทำหน้าที่อย่างสรรพนามผลคะแนนทดสอบหลังเรียนของนักเรียนดีขึ้นกว่าการทดสอบก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญที่ค่า P<0.05 ผลจากการสำรวจทัศนคติของนักเรียน พบว่า นักเรียนมีทัศนคติที่ดีต่อวิธีการสอนดังกล่าว