การศึกษาเปรียบเทียบภาวะแทรกซ้อนและต้นทุนทางตรงจากการใช้ยาวาร์ฟารินในโรงพยาบาลร้อยเอ็ด

การศึกษาวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณนาแบบย้อนหลัง โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการเกิดภาวะแทรกซ้อนและต้นทุนทางตรงที่เกิดจากการรักษาภาวะแทรกซ้อนจากการใช้ยาวาร์ฟาริน ระหว่างกลุ่มผู้ป่วยที่เข้าคลินิกโรคหัวใจ และกลุ่มผู้ป่วยที่ไม่เข้าคลินิกโรคหัวใจทุกรายที่ได้รับการรักษาด้วยยาวาร์ฟาริน ระหว่างวันที่ 1 ตุลาคม 2548 ถึงวันที่ 30 กันยายน 2549 ในโรงพยาบาลร้อยเอ็ด
ผู้ป่วยที่ได้รับการรักษาด้วยยาวาร์ฟารินทั้งสิ้น 263 คน เป็นผู้ป่วยที่เข้าคลินิกโรคหัวใจ 141 คน ไม่เข้าคลินิกโรคหัวใจ 122 คน ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มผู้ป่วยที่เข้าคลินิกโรคหัวใจพบภาวะแทรกซ้อนจากการใช้ยาวาร์ฟาริน จำนวน 5 คน (ร้อยละ 3.5) โดยแบ่งเป็นชนิด major bleeding 1 คน (ร้อยละ 20) และ minor bleeding 4 คน (ร้อยละ 80) ส่วนกลุ่มผู้ป่วยที่ไม่เข้าคลินิกโรคหัวใจพบภาวะแทรกซ้อนจำนวน 5 คน (ร้อยละ 4.1) แบ่งเป็น major thromboembolism 3 คน (ร้อยละ 60) และ minor bleeding 2 คน (ร้อยละ 40) ผลการทดสอบทางสถิติพบว่าไม่มีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญในด้านจำนวนผู้ป่วยที่เกิดภาวะแทรกซ้อน (p=0.88) แต่ชนิดของภาวะแทรกซ้อนมีความแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญ (p<0.05) นอกจากนี้ พบว่ากลุ่มผู้ป่วยที่เข้าคลินิกโรคหัวใจมีต้นทุนทางตรงจากการรักษาภาวะแทรกซ้อนจากการใช้ยาวาร์ฟารินต่ำกว่ากลุ่มผู้ป่วยไม่เข้าคลินิกโรคหัวใจ โดยเฉพาะหมวดค่าตรวจวินิจฉัย