พระครูวิจิตรธรรมภาณี (เล็ง เขโม) เป็นพระเถระฝ่ายคันถธุระ (ธรรมยุติ) อีกองค์หนึ่งที่ได้ทำคุณประโยชน์ต่อพระพุทธศาสนาและการศึกษาของประชาชนชาวอุบลราชธานี เป็นผู้มีความรู้ ความสามารถ มีวาทศิลป์ในการเทศน์อบรมสั่งสอนศิษยานุศิษย์ อุบาสก อุบาสิกาและประชาชน เป็นที่ศรัทธาชื่นชอบอย่างมาก ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะว่าก่อนอุปสมบทท่านมีอาชีพเป็นหมอลำมาก่อน จึงมีวาทศิลป์และความจ่าเป็นเลิศ สามารถแต่งกลอนเป็นคติธรรมสอนใจไว้มาก เช่น “ป้าสอนหลาน” “หลานสอนป้า” “คิหิปฏิบัติค่ากลอนภาคอีสาน”และ “ค่ากลอนสอนโลก” เป็นต้น นอกจากนั้นยังได้พัฒนาเสนาสนะในวัดศรีอุบลรัตนารามให้มั่นคงถาวรเป็นที่เชิดหน้าชูตามาจนทุกวันนี้ นับว่าท่านเป็นผู้สืบสานมรดกความเป็น “ปราชญ์” ให้กับเมืองอุบลราชธานี ในยุคแรก ๆ องค์หนึ่ง จึงเห็นควรยกย่องเชิดชูเกียรติให้เป็นปราชญ์เมืองอุบลราชธานี

พระครูวิจิตรธรรมภาณี (พวง ธมฺมทีโป) เป็นพระเถระฝ่ายคันถธุระที่มีความมุ่งมั่นในการพัฒนาวัดและคณะสงฆ์ทุก ๆ ด้าน โดยเฉพาะด้านการศึกษาของกุลบุตรชาวอุบลราชธานี ได้ให้ความสำคัญเป็นอย่างมาก เนื่องจากในช่วงระยะการเปลี่ยนแปลงการศึกษาจากดั้งเดิม (มูลกัจจายน์) เป็นแบบใหม่ (บาลีไวยากรณ์) มีการสอบไล่จากปากเปล่าเป็นเขียนตอบ เป็นต้น ก็ดำเนินการได้อย่างต่อเนื่อง แม้บางครั้งอาจย่อหย่อนลงไปบ้างก็ไม่ถึงกับยกเลิกไป ทำให้การศึกษาคณะสงฆ์และกุลบุตรผู้ใคร่ต่อการศึกษาของสำนักวัดมณีวนาราม และเมืองอุบลราชธานีจากอดีตจนตราบเท่าปัจจุบัน นับว่าเป็นพระสงฆ์ผู้ทำคุณประโยชน์แก่ชาวอุบลราชธานีและชาวเมืองอื่น ๆ ตลอดพระพุทธศาสนาอย่างแท้จริงสมควรได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติเป็น “ปราชญ์” เมืองอุบลราชธานีโดยแท้