ฟังลำกลอนแจกพระสารีริกธาตุ โดย หมอลำจำรัส บุบผา และหมอลำสมภาร วรรณพัฒน์

กลอนแจกพระสารีริกธาตุ

นับแต่องค์พุทธเจ้านิพพานไปข้ามหลวง คนทั้งปวงกะโศกเศร้า ไผนั้นกะจ่มนำเหลือแต่คำสอนเจ้า ไผมันนอก็คิดห่ำ  พอได้นำสืบไว้ไปหน้าเพื่อลูกหลาน พุทธบริษัทสี่นั้นเป็นผู้หล่ำคอยดู คือภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก และอุบาสิก รักษาพระธรรมไว้ พากันใจใสเหลือมทำตามบ่อได้ขาด บาดนี้เบิ้ดพระเจ้าเฮาสิเว้าต่อไผ คนทั้งหลายได้แต่ให้แสนอาลัยบ่อฮู้ส่วง  ทั่วเมืองหลวงเขตแค้นแดนด้าวข่าวพระองค์ สาวกสงฆ์พระองค์เจ้าล้วนแต่อรหันต์ พระจอมทันนิพพานไปก็หลั่งไหลมาเต้า เหลือแต่กัสบเจ้าองค์เอกอรหันต์ มาบ่ทันเวลาพุทธองค์กะยังถ้า พอดีมาเถิงเท่ากัสปกะบอกว่า ข้าพระพุทธเจ้ามาเถิงแล้วอย่าห่วงหา พระบาทาพระองค์ท่านด้วยอภินิหารพระองค์เจ้ากะฮู้ว่า กัสปสิได้ไหว้ผู้สุดท้ายกะเบิ่งเอา บาทาพระบาทเจ้าได้บ่อนออกมาหา กัสปกะบังคมกราบยอมือไหว้ ต่อนี้ไปขอให้ไทพระองค์ท่าน เดโชให้ลุกหง่ายขอให้ไทลุกกลุ้ม คุมไหม้อย่างดี เหลือพระอัฐธิเจ้าพระสารียังมีส่วน สมควรพระองค์พระพุทธเจ้าเสด็จขึ้นสู่นิพพานนอ..ละน่า

พอแต่หวิดจากหั่น เวลาผ่านบ่อทันเหิง พอถวายพระเพลิงเสร็จเหตุการณ์กะมาเต้า แปดหัวเมืองยังเคืองข้องคาใจบ่อฮู้ส่วง เมืองหนึ่งหวงห้ามไว้บ่อปันให้แก่ไผ จนสิเกิดเหตุฮ้ายสงครามใหญ่บ่อพอดี กะย้อนพระบรมมะสารีพุทธองค์เอานั้น  ต่างหัวเมืองกะยังหมั่นไผมันนอถ้าส่วนแบ่ง ยังบ่อทันฮู้แจ้งกะคอยถ้าแหม่นต่อไป แปดหัวเมืองกะอยากได้ไปไว้กราบสักการะ ไปบูชาพระสารีก่อเจดีย์ไว้ ก่อนสิตกลงได้ โทณะพราหมณ์ผู้เป็นใหญ่ เลยจัดการแบ่งให้ปันได้แหม่นถ่อกัน  บ่อมีผู้ขีดขั้นปันส่วนพระสารี เขากะยินดีฮับต่างกะพอใจพร้อม น้อมจิตใจให้เถิงพุ้นคุณพุทโธเป็นส่วนใหญ่ นำสารีริกธาตุไปเป็นเจดีย์หุ้มไว้ให้คนไหว้อยู่บ่อเซา จนผองเท่าสิ้นชั่วกาลแสนนาน ๆ… ละน่า 

แต่ละหัวเมืองนั้นเรียกชื่อบ่อคือกัน ฉันสิขอบรรยายชื่อเสียงให้จำไว้ หนึ่งคือเมืองราชคฤห์หานคร บ่อนคนเคยฮู้พระเจ้าอชาตะศัตรูเป็นผู้นำมาไว้คนทั้งหลายได้นบนอมประกอบกิจกราบไหว้รักษาไว้อยู่ประจำ บ่อมีไผสิล่วงล้ำมีตั้งแต่ทำดี  สองเมืองไพสาลีมีชื่อนามตามนี้ พระเจ้าลิดฉวีเป็นคนนำมาไว้ในเมืองกะเฮืองหุ่ง ฝูงประชาไพร่ฟ้าพากันไหว้อยู่สู่วัน  สามเมืองกะบิลละพัสนั้นพระเจ้าชื่อมหานาม เป็นผู้นำพระสารีมาก่อบุญแปลงไว้ สี่เมืองอัลละกัปปะนครนั้นพระเจ้าชื่อฐลิยะ ผู้รักษาปกครองหล่ำแยงทุกแลงเช้า บ่อให้มีสูญเสร้ายามใดกะเลี่ยมหล่ำ ห้าเมืองสามคามนามนั้นพระเจ้าชื่อโกลิยะได้เอามาปกปรักรักษาพากันไหว้ สี่เมืองเอฏฐะ ที่ปะกะมหาพราหมณ์เป็นชื่อนามเด้อป่า เจ็ดเมืองปาวานครกว้างปวงชนหลายบ่อได้ขาด มัลละกษัตริย์แทบทุกหน้ารักษาไว้รับเอา พระสารีริกธาตุได้พระพุทธเจ้าบ่อมีให้เสื่อมสูญ ร่วมทำบุญกันไว้ไผมันบ่อได้ขาด อภิวาทนบน้อมเตรียมพร้อมอยู่บ่อไล แปดเมืองกุสินานั้นได้ เป็นฝ่ายจำกัดชุมมัลละกะษัตริย์ต่างคนรักษาไว้ พร้อมใจกันไปสร้างเอาเป็นพระสถูป กวมสารีริกธาตุไว้ให้คนไหว้อยู่บ่อเซา องค์พระพุทธเจ้าให้เคารพบูชา ปรารถนาแนวใดให้อยู่เย็นหายฮ้อน สร้างเป็นอนุสรณ์ไว้อยู่เมืองใดสุดแล้วแต่ เป็นของจริงอันเที่ยงแท้รักษาไว้แหม่นสอยกัน ไผมันนอ… ละน่า

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย): นายจำรัส บุบผา อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง): นางสมภาร วรรณพัฒน์ อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ