เสียงและบทสวดสู่ขวัญเกวียน โดย นายดอน ทานะมัย

“โอกาส ๆ เถิงกาละดูดิถีปีใหม่ เจ้าผู้ใหญ่ถ่ายราศี พระภูมิสุริเยศ เถิงระดูเขตเดือนสาม นางสมงามเกวียนแก้ว อาบน้ำแล้วลาพร ลมพัดวอนแห้ง แล้วเขาจึงเอาพาแ ก้วเบิกคูณขวัญ หมากพลูพันแลหมากจีบ ทั้งผ้าผ่อนแลใบศรี มีทั้งหวีดแลต้างแก้ว ลวดแล้วกรกะจกแยงมีทั้งของหอมแลแป้งป่น ดูเลิศล้นฝ้ายผูกแชขน มีทังแหวนแลสายสร้อย ฝูงตู้ขอยจึงมาหา มีทังบุปผาดวงดอกไม้ มีทังเทียนธูปใส่ในพา มีทังสุราและไก่ต้ม มีทั้งแหวนแลส้มเขาต้มแลเผือกมัน สรรพสันมีทุกสิ่ง มีทังกล้วยอ้อยสิ่งนานา มีสู่อันจัดหามาสะพาส จึงไปอาราธนา อาจารย์ผู้ฉลาดมานั่งสวดคูณขวัญเก่า

ศรี ศรี สิทธิพระพร มหาไกสรหอมฮ่วงเฮ้า ข้อยจักเชิญขวัญเจ้าให้เข้ามา ว่ามาเยอขวัญเอย

ขวัญเจ้าไปแก่ไม้แลแก่เข้าในดงเดินยากก็มาสามื้อนี้ ขวัญเจ้าไปแก่เข้าส่งเล้าเจ๊กไทยลาวญานมอญ ก็ให้มาสามื้อนี้

ศรี ศรี มื้อนี้แหม่นมื้อดี ข้อยจักบายศรีเกวียนแก้ว สู่ขวัญแกล้วให้เจ้าค้ำคูณเฮือน หลายระดูปีเดือนขวบเข้า ให้รักษาไว้ยังวัวควาย ให้อยู่สุขสำบายทังคู่ ให้อายุหมั้นยืนยาว ฝูลาวไทยจีนมาเทียวจ้างให้เจ้าค่อยเพียรอดทน ทางคิดเดินยากเจ้าอย่าล้มสะแคง คันว่าได้แก่ของหนักให้เจ้าค่อย ๆ ฝูงเด็กน้อยเขาขี่ไปนำ เขาบ่ฮู้เกรงยำเจ้าอย่าได้เคียดค้อย ฝูงเด็กน้อยเจ้าอย่าได้หัวชา คนทังหลายเขามาเที่ยวจ้าง ให้เจ้าค่อยอยู่สร้างหลายปี มีรัศมีเฮืองฮุ่ง ฝูงตูข้อยก็ให้อยู่เย็นใจ ความจงไฮอย่าได้เกิดให้ประเสริฐเหมือนดังแก้วไพฑูรย์ ให้เจ้าค้ำคูณเฮือนเป็นดังแก้วทัมราช อย่าให้เจ้าทีคำอุบาทว์ทุกข์ยากจักเมื่อจักยาม ตามวาระพระคาถาว่า อายุ วัณโณ สุขัง พลัง ก็ข้าเทอญ”

หมายเหตุ : บทสู่ขวัญอาจไม่ตรงกับเสียงที่หมอพราหมณ์สวด อาจเปลี่ยนไปตามลีลาของหมอพราหมณ์แต่ละคน