ฟังลำกลอน เรื่อง สังขารมันบ่เที่ยง โดย หมอลำบุญถนอม เสนาพันธ์ และหมอลำโสภา โพธารินทร์

กลอนล่องสังขาร

โอ้ยละหน้อ .. แล้วว่าฟ้าเอ๋ยฟ้าฮ้องแล้ง ฝนตกแฮงเป็นบางบอน ศรีสะเกษอุทุมพรบ่อนหนึ่งตกบ่อนหนึ่งแล้งมาคือฟ้าบ่ท่อกัน แสนลำพัน … ละน้อ

เอาละพ่อแม่เอ๋ยเบิดแต่ลำทางสั้น หันทางยาวจ้าวทางโศก โลกสังขารบ่เที่ยงหมั่นเสมอดั่งนิพาน สังขารของพอเป็นเปลี่ยนแปลงแลงเช้า คนเกิดมาไผ๋กะบ่อยากเฒ่าตายไปดอกหน้าพ่อ คนเกิดมาไผ๋กระบ่อยากเฒ่า อยากเป็นหนุ่มเสมอไป อยากนำวัยสังขารแก่คอดึงทึ้น คืนวันมันบ่ถ้าเวลามับมื้อล่วง คันปีเดือนนับมื้อกว้างกะเลยเฒ่าล้มแม่นแก่กาย ความตายวนมาใกล้วัยคนเฮานับมื้อแก่แม่นเฮาบขอไว้แน่อย่าทันฟ้าวให้ข่อยเฒ่าขอไว้กะบ่ฟัง พวมเฮายังเดินได้

หมายเหตุ : กลอนลำอาจไม่ตรงกับเสียงที่หมอลำร้อง อาจเปลี่ยนไปตามลีลาของหมอลำแต่ละคน

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย) : นายบุญถนอม เสนาพันธ์ อำเภอน้ำขุ่น จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง) : นางโสภา โพธารินทร์ อำเภอน้ำยืน จังหวัดอุบลราชธานี