ฟังกลอนลำเดิน โดย หมอลำไข สิงโส และหมอลำสมภาร แสงแดง
กลอนลำเดิน
พอคาวแล้วลำเพลินเดินต่อ ของกินพอแล้วย้ายกายเข้าหนวยนายเข้า กาผัดเว้าเว้าว่าตื้นฝา นกกะทาททองขัน ทาดทาเสียงท้า ทาๆฮ้องเสียงทองถ้วยทาดตักตะราดกาดถ้ากะทาฮ้องส่งเสียง ฝูงนกเอียงเอี๋ยง ๆ เสี่ยงฝูงสอลี่กาเอียงเสียงเอียงฮ้องเถียงสะเพราะพวกนกเอี่ยงเสียงร้องต่างกัน ร้องแล้วจั่นพาหมู่บินหนีสะนี่โอยๆ เสียวปวดโอ๋ย เสียงโอย โอ๋ยๆ ร้องเสียงฮ้องเต้นง่าอยู่ตามบ๋าป่าคุ่มมุ่มเป้าป่าเป้า พวกนกเป้าเข้าป่าบินไปสะไล่นาเจอะโกนโป่งดังเสียงโป้ง โป่ง ๆ ฮ้องเสียงปองแต่นฮ้องแนน ๆ จระเข้ไม้อยู่โกนร้องจั่น ๆ นกสะไล่บินสิบ นกกระติ้นบินวับสวบปลาไปจ่อย ปลาเล๋ยห่อยสั่บเต็นเต็นแลนได้ปลาแล้ว แหนฮ้องจามน้ำตะฝั่งของกินแล้วจ้องมองเบิ่งฝูงปลานกกะสาคอยาวเจ๋าจ่องหรือจ้องจ่อง ๆ ร้องตามองเลียบล่ำนกกะสาตอดส่ำกินกุ่งและปลานกขุ้มฆ้าฟังท่าเสียงอ๋อย ๆ เสียงส่งกันหาชู่ครูขันคู่ขันคู่เฮียกคู่นกเขาขันเฮียกชูคือแท้ดังกู่ฮ้องเฮียกชูจักแม่นอยู่ทางใดร้องแล้วไปนอนฮังค่ำมาเฮียงชู่ชู่ชมช้อนแนวมันสัตว์ป่า คะมุมแขกฮ้องคือน้องแอวลำน่ำ ๆ ร้องเสียงนีนางนีร้องบ่มีโตผัวปวดโอย เสียงฮองตาไขจ้องมองมันสัตว์ป่าอีสะนีขี้ข้ามาฮ้องให่หู
หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย) : นายไข สิงโส อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี
หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง) : นางสมภาร แสงแดง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี
หมอแคน: นายโม สุขแดง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี