ฟังกลอนลำเพลินเดินดง โดย หมอลำไข สิงโส และหมอลำสมภาร แสงแดง

กลอนลำเพลินเดินดง

พอคาวแล้วเดินดง ดันเหล่าหนีไปชมนกเป้าเขาขุ่มแขนแค จิบจาบแจ้กี้ก่างยางขาว ชาวฝูงสัตว์แว่เชากินน้ำยามแลงแล้วยุงแงวฮ้องก่อมฮ้องแล้วพื่อปีกพ้อมกวายพ้อนแก่งหาก สัตว์สิ่งช้างควายเถื่อนงัวปาไลลาเห็นหมู่ลิงกังเค้วเอาตนเข้ามากินมากก๋าม มี่หมากขามหมากค้อหมากจ้อจ่อจี สัตว์ทั้งหลายหมู่นี้ฮ้องหม่วนอระชอนพอปานนอนเทิงแถนหมิ่งแมนเมื่องฟ้ายามาชั่นตุตสีดาฟ้าก่องเสียงใสจั่งค้องดังก้องทั่วดงไม้โคดโค้งต้นถี่ลำสูง มุงหนาทื่มมื่ดตาเต็มแน่น ตกไปในแดนนั้นฝาชั่นเกี่ยงหมึ่น ยามกางคื่น ได้ยินนกฮ่ำฮ้องสองข้างหว่าเขา เป้าป่าปังกดส่งเสียงใส เสียงเลไลอ่านคอนยามข่อนยามนอนนั้น เนื่องนั้นสัตว์ป่า นกกะบาตอดบ้งแมงไม้ไต่ตอม ลิงไต่ด้อมเต็นไต่สาขา เต็นพะหวาแนวลิงไต่โตนต้นตนเดียว อ้ายเห็นลิงวิ่งแหล่นเลียวเห็นดากแก่นด้าน ลิงเฒ่าไต่โตนโดดขึ้นเต็นตนพี่เลียวเห็นไวกว่าผูงกะเล็นไต่ตามคอนไม้ ไกลลิงเฒ่าเอาตนข้ามด่าน บาดนี้ฟานโห่ฮ้องกางด้าวเหล่ามองขี้แล้วฮ้องโหว่ ๆ เสียงฟานพ่อเห็นคนสะยานไปแล่นไวปานม้า แนวพาสาสัตว์เชื่อเหลื่อหลายมวนมากชากลาก เสียนดูเพียนป่าตะเคียนเหลียวเห็นต้นอี่เลี่ยนเลียนอยู่เป็นถันเป็นชุมไผชุมมันต่างกันผูงไม้ใจชายเต็นเห็นสัตว์แตกตื่น เสี่ยงอี่ลึกคึกคื้นดังก้องก่อมหู พวกอี้จู้จิบจาบลางเค็ตเห็นจนเส็ดเที่ยวดงคาวนั้น คื่อกันแท้กับสีทนหม่นป่านำเอาแก้วแก่นหล้ามะโนน้องรักหนี เห็นแต่ฟ้าที่ลี้จดจอดกับดินปื้น ภูผาป่าด่อยลงค้อยในดอยนั้น เนื่องนั่นสัตว์สิ่งมะหิงสาเตือนเต็นแล้วเหล่ากาย

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย) : นายไข สิงโส อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง) : นางสมภาร แสงแดง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอแคน: นายโม สุขแดง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี