ฟังกลอนลำเต้ย โดย หมอลำไข สิงโส และหมอลำสมภาร แสงแดง

กลอนลำเต้ย

พอแต่เลียวเห็นหน้าขาวมาเจ้าเปิ้นเวิน ตนชายลำว่าเอิ้น กัวน้องสิบ่ขาน นาน ๆ จังมาเห็นหน้า มาเห็นหูเห็นตา มาเห็นคิวก่อง ๆ วาสนาชายลำบ่ค้องบ่คองได้แม่นก่อมสองแล้วพี่หนานวลในนี้หนาหางตาเจ้าปังไท้ไน่เป็นของไผกะชินำไปม้างเป็นแม่ฮ้างกระชินำไปเมียนชิโวดชิเวียนเอาจนได้เอาจนได้

หล่าเอ๋ยนาง ว่าบ่มีสองช้อนไผเด๋นอ ชิไปเสื้อมากเดื่อเด้อสุก หากน้ำก้านก่องสเน่หา คันหมู่กาบินขามไปกินเมื่อร้อย หมู่ชู่เจ้ามีสะนอมื่นชั้นตาอ้ายส่องเห็นนั้นละนา นวลในนี้น่า หางตาคม ๆ ได้สวนขาวสีนวล ๆ ตาไผขาวสีใน ๆ ตาน้องตาน้องหล่าเอ๋ยนาง จังว่าการลำเต้ยผมบ่เคยจักเทื้อ มาพบเคื่อมากแตงมาพบแซงมากพ้าว มาพบสาวผู้ฮู้มาพบชู่ผู้นี้จังลำเต้ยเข้าใส่กัน นั้นละนานวลน่า หางตาคนงามได้สวนขาวสี่นวลตาไผขาวใน ๆ กะตาน้องกระตาน้อง

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย) : นายไข สิงโส อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง) : นางสมภาร แสงแดง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอแคน: นายโม สุขแดง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี