ฟังกลอนล่องข้าวน้อยฆ่าแม่ (หญิง) โดย หมอลำไข สิงโส และหมอลำสมภาร แสงแดง

กลอนล่องนิทานกล่องข้าวน้อยฆ่าแม่

จักได้พรรณนาเรื่องหมอเซียงทองคนจ่อยเครือดว่าก่องเข้าน้อยใจฮ้ายเพาะหิว เธอแสบใจจิ้วๆ ฮ้อนวู่ ๆ อยู่ในตับหัวใจเธอพวมคับก่องเข่ามานานช้าแถ ไถนาคอยท่ามารดาสิมาส่ง ไถนาอยู่กลางท่งฟังเสียงฮ้ายฟู ควายตู้ย่างบ่ไวเบิ่งตะวัน สวยได้พอสิเพินแล้วตั่วจั่งมันเฮ็ดห่าขั้วยังแล้วจั่งบ่มา น่อย บ่ช้ามารดาแม่แลเห็นลูกก็เซ็น ๆ บ่ฮักมารดาแก้วปดแอกไถลงแล้ว หัวใจปานไฟจุดผุดหลุดบายได้ค้อนมาตีสองครั้งแล้วนั่งลง แม่กะปงของไว้แนวใด๋แม่ก็แต่งกินสาล่าคำแพงนี้แม่นแกงฮวกเหนียวอู๋แล้วแม่จั่งมาแม่ไปหาสวิงช่อนลางคอนแม่จนวิ่งเฮ็ดสุกแล้วแม่กะวิงคะนิงเจ้าย้านแต่หิว ลูกเหลียวเห็นแม่หิ่วก่องเข่าท่อพวงหำกินบ่พอสามคำกะสิเบิดจนเกลี้ยง ใจหมอเซียงสุนขึ้นมืนตาบ่เต็มหน่วยเพาะว่าสวยขนาดล้นจนใกล้สิเที่ยงวันเครียดว่าก่องเข่านั้นน้อยเล็กเหลือวิสัย แม่ล้าวโลมออยใจอย่างใด๋บ่ฟังซ้ำถึงแก่กรรมลาวแล้วแนวบุตตาบ้าใหญ่ แม่บอกว่าต้อนแตนแน่นในกินสาก่องเข่าน้อยออยแล้วกะบ่กิน หัวเฮอวินเวียนขึ้นผีหุงเข้ามาแซกคือขายได้แอกน้อยมาแล้วกะเหล่าตีฟาดสองที มารดาล้มสลบลงอยู่ลูกขีบาปเหลือเกินฆ่ามารดาแม่เลี้ยงตายแล้วบ่คืน หน่า แม่ตายแล้วไห้สะอื้นยืนอยู่คือตอ ยอเอาแกวมากินกะบ่กลืนลงซ้ำ กินสองคำกะเลยแค้นคะนึงถึงลำพึงโทษโพดแล้วกูครั้งนี้ตีฆ่าแม่เจ้าของ บ้านตาดทองกะเดาพุ้นยโสธรบ่อนฆ่าแม่แกเลยคิดส่อยแก้ตอบคุณเฒ่าแม่ตนหวิดโทษพุ่นออกจากเรือนจำแกเลยทำบุญทำทานอุทิศหาหลายครั้งเธอหากยังกลัวย้านกำเวรสินำจ่อวเก็บดูกแม่กองเฮ็ดธาตุก่องเข่าน้อยแขนห้อยอยู่หว่างบน คนไปมาเห็นท้วงปวงชนให้ทราบข่าวรู้ประวัติราวเรื่องว่าธาตุก่องเข่าน้อยแต่ปาวนั้นต่อมา หน่าฯ

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย) : นายไข สิงโส อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง) : นางสมภาร แสงแดง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอแคน: นายโม สุขแดง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี