ฟังกลอนเดินดง (หญิง) โดย หมอลำไข สิงโส และหมอลำสมภาร แสงแดง

กลอนเดินดง

ละแม่นว่านอนายเว้าทอนั้นสาก่อนนอนาย สาวคำนางว่าสิเอาตนเข้าเขาคำยามค่ำ เสียงชะนีฮ่ำฮ้องแมงง่องก่อมไผ เบิงต้นไม้ต้นต่ำลำสูงมีหู่นยูงยาง ดงประดู่แดงลำทั่ว ขัวนัวไม้มองไปเป็นหมอก เห็นกะรอกและจ้อนโตนเต็นไต่เครือ ต้นตำเตียอยู่ตามตากหินผา เห็นแต่กาเว่าวอนว่าเวยมันเว้า เข้าขันถ้ากระทาทองร้องไต่ จับอยู่เทิงต้นไม้เสียงฮ้องทั่วดง เลาะเลียบช้งลงเหล่าบางเลา เมาแต่มองเครือก่ายกันพันชั้น สาระพันถกไม้หลายอันพันอย่าง เป็นคือรูปต่างๆ เป็นงอ ๆ เงี้ยวๆ เคือเกี้ยวก่ายเกิน ขึ้นโคกเยิ้นลงเดิ่นป๋ากอย เห็นแต่รอยเสือสางลัดทางเดินดั้น โอ้อกฉันมาลำพันคนเดียว ได้แต่ยืนแลเหลียวฝุงนกฝุงกา ตาวันคอยลาแลงแสงอ่อน ลัดใสดอนป่าติ้วลือเข้าป่าฮังหยุดพักยั่งลงนั่งเชาพัก หนักแต่พายของกินเหื่อใหลใคย้อน วอยลงป๋ากกแต้เหลียวแลเลียบล่ำ เลาะไปนำห่วมห้วยเห็นกล้อยกายเครือ ฝุงส่ำเชื้อกะจิบจาบจอแจ เบิงมันออละแอเสียงค่ำมาบินว่อน กลับเมือคอนเคยเข้าเนานอนเคียงคู่ กนเขาคูอยู่ไม้ดูแล้วเหล่าดู จู้ฮุกกรูหาคู่ของมัน ช่างเหมือนกับตัวฉันขาดคู่เดินดง พงไพรกว้างเสือสางช้างป๋า เบิงมันมาลัดท้างทางเข้าห่อมเขา เสียงนกเค่าฮ้องอ่านคอนสาร บ่ทันนานแลเห็นกะเจ่างอยปายไม้ นางเลยได้เดินทางจากป่าลงจากบ๋าห่อมห้อยสิคืนบานเก่าหลัง

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย) : นายไข สิงโส อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง) : นางสมภาร แสงแดง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอแคน: นายโม สุขแดง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี