ฟังลำกลอนนิทานเรื่องโสวัตร (หญิง)โดย หมอลำบัวดี คนเที่ยง และหมอลำบัวเลื่อน ยาหอม

กลอนนิทานโสวัด

มาบัดนี้ นางสิจาตาเรื่องนิทานหลังแต่ครั้งเก่า คาวเมื่อโสวัตรท้าวตายค้างอยู่ดง ประทุมมาหลงให้อาลัยพระพี่ โขงขี่ลีเขตค้ายพาลข้าจุ่มโจม โสมสะเหลาหล่าประทุมมาเมียมิ่ง นางได้ไห้เกือกกลิ้ง แด๋ดิ้นห่วนเฮ สังมาเหลือใจเด้อ เด้อนอนางว่า ประทุมมาหน่อหล่าได้ไกลเจ้าเผ่าผัว พรานได้มาคัวอุ้มดมนางอยู่กลางป่า โสวัตรพาอีน้องมาตายค้างอยู่ว่างดง ฝูงพระอินทร์ให้ไลเมียป๋าปล่อย บ่หวังคอยสิได้เห็นเจ้าเผาธุลี ทุกครั้งนี้ได้ตายจากสายสมร หลอนให้พรานเอานางห่างไกลผัวแก้ว แนวว่าผัวขวัญค่ำ มาจำใจให้ฟากห่างกันนอ บ่เคยเห็นหากพ้อคาวนี้แม่นอีหลี แสนเต็มที่ผัวน้องประทุมมาโอ้อ่าว พาลได้ชาวคอดคุ้ม เอาน้องห่างหนี ฟังน้องเอิ้นสั่งพี่จิตรวีใจวร ผัวขวัญเอ๋ยข่อยอยู่ดีเด้ออ้าย พรานได้เอานางหล่า สายตาลักหนีจาก ลำบากนางหม่อมน้องได้เป็นแหล่งแห่งพราน พรานเอ๋ยพรานมึงนันมาโจมฆ่าให้ผัวกูตายจากพากกินหัวผีนำคั้นให้กูตายนำกันกับผัวแก้วยังใคแน่ มึงได้แนลูกหน่าเตราะใคร่ลั่นไกล อยู่กลางไพรดงด้าวบ่มีไผสิเป็นเพื่อน น้ำตาไหลบ่เอื้อนนางได้ให้ฮ่ำไฮ กำอันไดกูหน่อ ห่ากินหัวผีกินใส่พรานจังไรใจถ่อย ฆ่าผัวตายจากจ้อยมึงนี้กระช่างเป็นเวรหรือกรรมหยังสร้าง ทานหยังหนอแต่ชาติก่อน ยุคพระกรรมสังหอน กินทานหยังตั้งแต่กี้ มาคาวนี้จังพบพวน หรือแม่นมารตัวฮ้ายตัวพี่ชายตายจากมาลำบากอีน้องคาวนี้ได้อาวรณ์

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย) : นายบัวดี คนเที่ยง อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง) : นางบัวเลื่อน ยาหอม อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี