ฟังลำกลอนประกาศชื่อลำ โดย หมอลำสมัย พันธ์โบ และหมอลำเดือนฉาย หล้าบุดดา

กลอนลำประกาศชื่อ

ละแหม่นว่าเด้อคำ ข่าพระเจ้าซื่อว่าหมอสมัยเป็นคนมีหัวคิดพากพูมิความรู้ ลำประชันลำสู่มีครูสอนสั่ง ลำเด้อพ่อลำบ่บาดพรั้งลำช้ากระหว่าเป็น ลำอี่หลี่ลำเหล่นสิลำเป็นหลายถ่า สังวาดกาเต้นก้อนมาลำย้อนห่อนเสียง พ่อนั้นเด้อพอแต่เปี้ยงแล้วกระเปี้ยงเอียงถ่าก่วยแขน ถืกจั๋งหว๋าเสียงแคนแอนละคอนลำฟ้อนทางกอนนั้นมาลำเป็นหลายหลั่น เฮ็ดเสียงสีเต้นๆ คือน้ำดั่งกระดานหิน เฮ็นคือเสียงพินซอ โอ่ละนอเป็นเกี้ยง เสียงเด้อพ่อเสียงพี่ซายลำขึ้นเมื่อบนหวื่อๆ กระดิกมือย่ำเท่าขะยับพ้อมอย่างไป ลำบ่ไวบ่ซาแบบอย่างพูไทสง สมกับเป็นหมอลำเถี่ยวหากินจ้างบ่มีบกมีว้างทางกลอนย้อนก่าย ทานทั้งหลายพี่น้องให้คองถ่าหนั่งฟัง ลำจั๊ง ๆ คนหนั่งกระลืมลุก อุกหัวใจผู่มาฟังอั่งมะโนลืมแจ้ง แสงดาวย้อนสิไหลไปย่าวๆ ผู่สาวหลงฮ้างชู้แลจ้องเบิ่งฉัน ลำจั้นๆ ขอนแก่นสารคามบ่มีถามมีถัก ล่องเลยลำเต้ย สิลำเลยลำจ้าวสาวเดินตุ้มเติ่น เดินแล้วสับลูกโส่สิโจ๋ไว้หว่างแอว ผมนี้แล้วเขาว่าบักสมไปหาเรียนทางไกลเพื่อหาลำฟ้อน ลำมีตัดมีต้อนลำแบบสีพันดอนคือสิย้อนแล้วกระย่าง ลำแบบช้างซีกไม้ ผมลำได้สู่ทาง มักแบบช้างเทียมแม่กระลำเป็นไผบ่ทันเห็นสื่อเอาเด้อป้า จำใบหน่าบักไหมลำไว้แหน่ พวกอย่าแหม่ข้างจำไว้อย่าหลงครูสอนนนั้นอาจารย์ใหญ่สีพร สาธุเด้อ ขอให้มีความสุขอยู่ไปเมือหน้า หัดจั๋งหว๋าฝึกซ้อมอบรมบ่ได้ขาด ผมประกาศพี่น้องชาวแค้นผ่ายอิสาน เชิญทุกท่านหันอ่วยมาดู สมกับหัดมีครูถ่าทางเกินค้อง ทำนองนั้นทะเลทรายไหลหล่อง ลำเป็นสีโคงๆ วงล้อมฝ่ายสะหนาม น้ำต้องก้อนต้อนติ่งสลิงติง แบบภูเขียวภูเวียงหน่ำกันสิบซ้อน หันมาย้อนนำพะนางคือเก่า ถูกบ่อนเว้ากระสิเว้า มาโจ๋ไว้บ่เดิน

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย): นายสมัย พันธ์โบ อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง): นางเดือนฉาย หล้าบุดดา อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี