ฟังลำกลอนเกี้ยว โดย หมอลำจำรัส บุบผา และหมอลำสมภาร วรรณพัฒน์

กลอนเกี้ยว

ฟังนางเกี้ยวบ่เป็นตาสิได้เกี่ยวเกี้ยวให้เห็นบ่อนได้ก้อมองใต้ตื่มแยง  เกี้ยวสาเดอเกี้ยวสาให้มันแจ้งเบิ๊ดทุกแห่งความจริง  อย่ามาติกวนจำใส่ตะลางคำแล้วลงได้จิตตะกอนเกี้ยวเอาใจไว้บ่อยู่มันสิยากหยุ่งหยั้งคือบั้งต่งตาล  ความมัวพี่มันหากบ่ได้ต้านคือผ้าป่านขวัญคม  หว่าจั่งใดคิ่งกลมหน่อสหมพรมปั้นสิบ่ขันเอาไว้ไทยดอนคอนกะต่าวาสนาพี่หล่งทรงอ้ายหน่ายบ่สาว  ชาตาพี่มันหากตกต่ำส้วยชวยหากเหล่ามาเถิง  หากินตามเปิงเฮาห่มกะเดาอยู่ในช้ง  เจ้าเป็นองค์อินทร์ฟ้าชาวนาทั้งพี่  เจ้ามันคนผู้ดีพี่มันคนขี้ร้ายกายใกล้ย้านหากินกอยคานโก้ยในกรุงสูงหล่น  ทรงมะโลกโจกจ้นหาช้นหุ่มแสบง  ชาตาพี่บ่สมนวนเนื้อแป้งฟอกป่งผงมะนาว  พี่เป็นชาวไทยดอนหว่าอยากวอนจาดอม ถ่อมปารมีน้อย  แนวคนดีหล่าอยากแขนสายสร้อยทรงโตมันบ่แหม่นแถนเอยแถน ๆ บ่มาหล่อเบ้าผีเป้าหล่อมาพั่วหมากหว้ายอดสง่ากาเจ๋อ  สิบ่งอมาหาฝ่ายลำผู้เป็นต้นโจงบ่หัวชาโซ้ขานกยางบาดเจ้าหย่างข่างเอยข่างสิบ่เตื้องต่อไม้ลิงสิให้ต่อตะหลุง  เจ้าอุ่งถุ่งสูงมะเรวเตวตาวก้าวขาบาดห่าง ๆ เฮ็ดคือช้างหย่ำหญ้าแท้นอบ้าผู้อยู่นำ  เจ้าคำม่ำเหลียวเห็นดำคอมมอม  เป็นป้อมรักษาด่านมีทหารอยู่เฝ้าเป็นเจ้าแหน่บ่นอ  เจ้าข่อหล่อเฮ็ดทิสมจอนจอ  เคียดให้พ่อแล้วผัดจ่มผู้บ่าวชูนได้แก่ล้มกายไกล้จั่งแหม่นไว  โอ้หละไลอยากได้เสื้อสไบไปขอเงินนำแม่  หนุ่งแต่สินตาแหล้เบี๊ดมื้อจ่มบ่เชา คนคือเจ้าย้านแต่แหม่นแล้วตีหือได้ยินคนเขาลือส่าอยู่ทางอุบลพุ้น  เจ้าอย่าสูนเดอหล้าวาจามันบ่เถี่ยง  เว้าเรื่องเขาพุ้นดอกน่าทำหน้าถ่าบ่บาล  เจ้าอากอ้านสองลอนหมากตาลให้เขาต้านบาดห่าง ๆ เฮ็ดขาชันส่างหล่าง  สิเห็นบ้านปู่แถน

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย) : นายจำรัส บุบผา อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง) : นางสมภาร วรรณพัฒน์ อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ