ฟังลำกลอนเดินดง (หญิง) โดย หมอลำจำรัส บุบผา และหมอลำสมภาร วรรณพัฒน์

กลอนเดินดง

พอคราวแล้วสิเดินดงพงป่า หอมแต่กลิ่นมาลา ฉันร่าเริงใจ หอมมาลัยชื่นใจเหลือเกิน เดินชมด้าวเขาสูงมุงหลั่น มีหวายพันธ์ชาติเชื้อเครือเกี้ยวก่ายกัน ป่าไม้นั้นสูงต่ำสับปน วนเวียนเลาป่าไพรใจน้อง ฉันแลมองจ้องป่าพนาวัน เดียวนี้ฉันไกลบ้านเมืองมา มองไปหน้าดงหนาไม้ถี่ มีสัตว์สาหมู่เนื้อเสือช้างต่างแนว เห็นคนแล้วพากันวิ่งแหล่น บ่อจักแลนและเหม้นกะเล็นเต้นไต่คอน มีกะแตกะจ้อนกะฮอกด่อนยังมี เสียงชะนีโอดโอยหาชู้ ฉันไปดูเห็นแล้วแถวดงได้ผ่าน มีฮอดฟานฮอดเก้งในด้าวด่านไพร เลียบหล่ำไม้ในป่าอรัญญา ชมสัตว์สาในป่ามากมี วันนี้ฉันมาชมไพร รู้สึกชื่นใจได้เห็นงามตา  บุบผาน่ารักน่าชม เด็ดมาแล้วดม หอมนิ่มอิ่มใจ ดอกไม้เมื่อใครมาเห็น ดูเหมือนเป็นคนเราสร้างไว้ ดอกไม้มันช่างงามใสไล เห็นแล้วติดใจทำให้ชื่นชม สมควรแล้วสิลาดงพงเถื่อนบ่อมีผู้เผื่อนข้างนางน้องเปลียวพอย มีบ่อนสูงบ่อนค้อยดอยตาดตีนเขา เสียงกาเหวามันขันว่าโตเวยฮ้อง มองไปหน้าบ่อเห็นหยังน้องพี่ ใบไม้ผลิป่งช้อนชอนขึ้นใส่ใบ หว่างนี้ได้เดือนสี่มีนา หอมมาลาดอกดวงพวงล้อม ดอกพะยอมหอมเอ้า เวลาลมมาเป่า ใจผ่องคิดฮอดเจ้าเวลาเข้าป่าไพร  บัดนี้ได้สิกลับต่าวเคหา พรรณนาเป็นเพลงจากดงดอนไม้ โอ้สุขใจชมไพรพนา แสนสุขอุราเดินป่าคนเดียว เที่ยวทางดั้นฉันจรฟ้าวหย่าง เหลียวเบิ่งจ่างป่างฟ้าสิมาบ้านบ่อดน เหลียวเบิ่งต้นไม้ใหญ่ยุงยาง บ่อมีทางมันฮกป่าดงหนาตึ้ง ฟังเสียงอึงคะนึงต้องสัตว์สาในป่า นกกะทาผองนั้นขันท่าบ่อเซา เสียงนกเค้า กูหูกมันขัน เสียงนี่นันกล่อมกันดังก้อง เรไรฮ้องเสียงหองก้องป่า พันระนาบ่อได้ใจน้องหม่วนหลาย

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย) : นายจำรัส บุบผา อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง) : นางสมภาร วรรณพัฒน์ อำเภอเมือง จังหวัดอำนาจเจริญ