ฟังลำกลอนประวัติเมืองอุบลราชธานี โดย หมอลำสินสมุทร รัตนมูล และหมอลำลำใย พรมสำลี

กลอนประวัติเมืองอุบลราชธานี

ละแม่นว่าเด้อนาย จาตามเรื่องเมืองอุบลแรกก่อ ครั้งพะวอกับพะตาแรกบ้านทะยานข้ามฝั่งของ บ่ถืกต้องแต่คาวอยู่เวียงจันท จั่งได้พากันปบแตกแตนแลนม้าง ได้พากันมาสร้างหนองบ้วลำภูพากันตั้งบ้านอยู่ศึกเวียงจันทรต่อสู้นำต้อนไล่หนี มาส่อนลี้เป็นบ่าวจำปาสักชาวเมืองจำปาสักบ่อยากแบมือฮับย้านเกิดภัยไปหน้า เลยหาได้ตามใจเขาอยู่ตั้งบ้านดู่นาแก หากแม่นพวกหมู่นี้พะวอเฒ่านานพอตั้งบ้านสถานเขตจำปาพากันทำนาสวนเขื่องกินบ่มีไฮ้ หลายปีได้บุตรตรากะเลยใหญ่ ทางพะวอกะสั่งลูกไว้ให้ไปสร้างแต่งเมืองก้ำ ฝ่ายเบื้องเลาะเลียบมูลชีบ่ให้เหลือลำมูลแก่วกินมันกว้างพอตวงแล้วองค์พะวอลงสั่งมอละนัง ล่วงฟ้าพะตาพร้องสั่งสอนตอนมาตั้งเมืองอยู่สิบอกผู้นี้ดอกแต่งตั้งถ้าฟังบั้นบ่อนฮอมยังมีท้าวคำผงสิทธิเดชเป็นผู้พาไผ่น้อยมาตั้งฝั่งดอนบ่อเดือดฮ้อนนุถ่างนอนกินฝนตกลินซ้ำๆ เกิดอึมมึนเปื้อนยามเดือนเก้าฤดูฝนน้ำแก่งดอนมดแดงน้ำท่วมเมืองบ้านมุ่นพัง ท้าวคำผงจั่งได้หาที่ตั้งเมืองอุบลบ่อนใหม่ตาพาลไปซอกพ้อ เห็นแล้วบ่อนดีจากที่นี่ไปตั้งฝั่งวังหินจั่งเป็นเมืองสมบูรณ์ พ่อตาหาให้พอได้สร้างถางแปงขุดมันเป็นโนนจุ้มกุ้มสมเอิ้นชื่อเสียงเคียงนามไว้ว่าอุบลบัวงามนั้นละเด้อคุณแม่แจละแมพ่ำพร้อมโฮมเข้าใส่กันต่อจากฮั่นเมืองใหญ่อุบลจั่งมีคนมาเต็มมากมายหลายล้นขนครัวเข้าสมลือสมส่าพวกพ่อค้าพากันตกแต่งตั้งโรงร้านผ่านถนนสุขยิ่งล้นเคื่องป่าปูปลาพรรณาแนวนับบ่ออาดถองถึงถ่วนสมควรเป็นเมืองบ้านศรีวิไลใสฮุ่งท้าวคำผงจั่งได้ยศใหญ่ขึ้นเป็นเจ้านั่งเมืองคือพะยาปัดทุมสุมเย็นเป็นเจ้าเอาเพียงนี้ที่ให้เขาต่อ พวกพ่อแม่พี่น้องฟังแล้วให้จื่อจำ

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย): นายสินสมุทร รัตนมูล อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง): นางลำไย พรมสำลี อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี