ฟังลำกลอนยอชื่อ โดย หมอลำใบ ไกยรัตน์ และหมอลำสำเภา พรมสวัสดิ์

กลอนลำยอชื่อ

ฟังเจ้าฟังบุบจังดอกเป้า ข้าพระเจ้าชื่อว่าสำเภา ลำให้คุณละผู้ฟังจะม่วนได้ชาทส่วน สังวาดเหมาะสมเสียงก็กลม ว่ากลอนก็ขาด ลำเฉลียวฉลาด มีต่ำมีสูง เชิญไปจ้างเดอคุณ งานบุญ คุณพ่อ โอละนอ ขึ้นแล้วเป็นหน่าใคร่ฝัง ตั้งแต่กี่ก็ยังปานได๋เดียวนี่ใครพอควรสู่ทางบาวสั่น แม่นสิหันทั้งเตยชัยภูมิ ได้ผ่าน หัวโนนตาลแห่งเฮี้ยว ลำเกี้ยวลุ่มเลย เต้ยพน่าหรือชิว่า ลำโตมันโวงความลำใส่ หูดีคอบ ลำใส่แคนทั้งสร้อย ตัวนางร้องใส่ ไผมาฟังต้องม้อบ นำแท้สู่คน ดีหลื่นล้นหลายเติบทางเสียง มีสำเนียงไพรเราะฮ่ำไฮไปได้ คันวาใจนั้นก็เป็นคนกว้างสาวนางเธียมหมู่ ภูและยา หมากเคี้ยวบ่อเหนียวแน่นแก่ไผ เคี้ยวสูบได้ว่าแต่มันมีฮำมาอี คือเขาบ่อเป็นเด้อน้อง ของหาได้ผู้ใด๋ยืมก็บ่อว่า เว่นแต่เดือนอยู่ฟ้าหาให้บ่อเป็น สำเภานาง บ่อแม่นของเล่นๆใจใหญ่ไว้สูง ลำในกรุงลอนดอน แอ่งคะแนนคร้าวนั้นบอกว่าสำนางหล่าไปลำดีที่หนึ่งชาวอังกิตส่าตึ้งดึงขึ้นนั่งเตียง เสียงกระพร้อม แอ๊กท่าดีครบจบทั้งตีน มือแอนยอคิงนวนนิ่ม คนก็จิมกันเอ่า มาฟังเอาเป็นสมพอคนส่าย้อง อี่นางหล่าว่าดี สำเภานี้บ่อแม่นวะแต่วาดีฉลาดแต่วาจะงามทั้งหู ตา ฟัน จมูก ผม คมแข่ว สำเป็นแนวหมอร้องกิริยาก้ำเกิ่ง เบิ่งไปเหิงแห่งโก้โตเกลี้ยงดังเหลา ชาวยังเว้าคนบ่องามเลิกอกก็เป็นพอ แหงน แม่มะเหงาโจ้ง จักปานดลหรือเฮื้อนกายกุบเหม็นฮุย คนอยู่นำขี้แหล้เป็นปุ้มท่อกระบุง นุงโช่งแล้วแย้วก็เป็น อุ้มปุ้มปานกระสุ่มคุมหมู เสือบ่อภูพ่อที เจือใครมั้นจึ้นคนแคนจืนลงหม้อกระพอดี ขวดใหญ่งามจั่งได๋จังชั้น มากุมย่องแต่โต คันแมนโก้ก็ดังตาพราม งามก็งามคือลิงแม่นบุนอเจ้า ชิให้งามมาเอาคือเฮาแล้วห่า งามคือหมาขี่เฮี้ยนแนะนี้แม่นความบาดนี้ร่วม รวมพอดทั้งดีแม่นสิมีสีสันก็บ่อทัยเทียมน้องสำเภานี้ดีมาแต่ชาติก่อนตกมาตอนชาตินี้โหลดดีขึ้นบ่อถอย สีนานวนม้วนไว้ก่อนน่าผนาอ้ายน่า

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย) : นายใบ ไกยรัตน์ อำเภอลืออำนาจ จังหวัดอำนาจเจริญ

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง) : นางสำเภา พรมสวัสดิ์ อำเภอลืออำนาจ จังหวัดอำนาจเจริญ