เสียงและบทสวดสู่ขวัญพระสงฆ์ โดย นายเหวย ศรีภักดี

ศรี ศรี สิทธิไชยมังคลานาคี สวัสดียาวโยชน์ เคราะห์ฮ้ายโหดหายหนี อันตรายราคีหายส่วง เข็ญข่วงฮ้ายสูหนี เคราะห์เข็ญมีวินาสบริศาจหนีไกล พุทธาไปข่มแพ้เดชะฝูงมาร ธรรมบันดาลผันถีบ เคราะห์ฮ้ายฮีบเซหนี สังฆาตีฝูงฮ้าย เดชะย้ายฝูงเข็ญ อย่าได้เป็นอันตรายสังจักสิ่ง ทุกข์ฮ้ายยิ่งเทียมตน ใจกังวลเดือดฮ้อน สัพเคราะห์ข้อนหายเสีย อัชชะในวันนี้ (ตีฆ้อง สามที)

ศรี ศรี สิทธิมังคละ สุภะสวัสดีวิเศษ อดิเรกชัยศรีสวัสดีจงมีแก่ฝูงข้าทังหลาย ทังนรเทพานาคครุฑเทวบุตร เทพยุดา อินพรหมยมราช จตุราทังสี่ ทุกที่พร้อมจักรวาลกับทังภูมิสถานเจ้าที่ จึงพร้อมกับมาชมชื่นยินดีเชิ่งมังละราศีอันวิเศษ วันนี้พระเกษเข้าสู่ราศี เป็นวันดีสุดขนาด อินทะพาสพร้อมตรียางค์ ทังนาวางค์คาดคู่ พร้อมกันอยู่สอนลอน อาทิตย์จรจันทะรืก อาคารถีกมหาชัย พุธพหัสไปเป็นโยค ศุกร์เสาร์ได้ อมุตตะโชคพร้อมลักขณา วันนี้ตามตำราว่าได้รืก ถืกหน่วยชื่อว่าอุตมะราศรี เป็นวันดีวันดิถีอมุตตะโชคอุตตมะโยคอุตตมะราชา อุตตมะชัยยา อุตตมะเสฏฐา วันนี้เป็นวันลาภะอันล้ำเลิศ ประเสริฐมุงคุลปุนแปงดีแต่งแล้ว พาขวัญแก้วยกยอมา มีทังท้าวพญาเสนาแลอำมาตย์ นักปราชญ์พร้อมมวลมาทังลุงตาแลพ่อแม่ เฒ่าแก่แลวงศาพี่น้อง มาพร้อมสอนลอนกันถ้วนหน้า ไหลหลั่งเทมา ทังญิงชายแลสาวบ่าว ใจคึดอ่าวยินดีเพื่อจักบาศรีเจ้านาค เจ้าจักได้พลัดพรากห้องเคหา จักได้ลาปิตามารดาออกไปบวช สร้างผนวชในศาสนา เจ้าก็คิดเป็นสังขาราเป็นทุกขัง อนิจจังอนัตตาบ่มั่นเที่ยงฮู้บิดเงี่ยงไปมา เป็นอนิจจาบ่เลิกแล้ว บ่ได้ว่าเถ้าแก่แลชรา ฮู้บังเกิดโรคาแลพยาธิ บ่ได้ขาดจากมรณา เจ้าก็คิดถึงคุณบิดามารดาได้เลี้ยงมาเป็นอันยาก เลี้ยงลำบากทุกวันคืน แต่อยู่ในอุทรท้องแม่ ลำบากแท้เหิงนาน เจียระกาลหนักหน่วงท้อง กินของเผ็ดแสบฮ้อนแม่ก็คอยเพียร เจ้าก็อยู่ได้กำหนดสิบเดือนบรบวรถ้วนทศมาสแล้ว เจ้าก็คลาดแคล้วออกจากท้องแม่มารดา ม้มท้องมาเลิศแล้ว ลูกแก้วแม่เป็นชาย ฝูงตายายก็ชมชื่น ยอยกยื่นเจ้าออกมา ลางคนหาไม้ได้แล้วจึงตัดสายแฮ่แผ่สายบือ ลางคนถือบวยนำมาล้าง ลางคนจึงเอาผ้าผืนกว้างมาตุ้มห่อ แม่ก็อุ้มเจ้าใส่ในอกยกใส่ในเพา แม่จึงเอาข้าวป้อนแลวันแลสามคาบอาบน้ำแลวันแลสามที แม่ก็ขัดสีแลลูบไล้ แม่ก็เอาใจใส่ทุกค่ำเช้าบ่มีคา คันว่าถึงระดูปีใหม่มาฮอดแล้ว ฟ้าแผดฮ้องเสียงดังแม่ก็อุ้มเจ้าใส่ในอก ยกเจ้าเข้าใส่ในอู่ อุ้มซะซู่กินนม แม่ก็ชมลูกแก้วเลี้ยงใหญ่แล้วพอแล่นไปมา ตามภาษาเด็กอ่อน ซะซ่อนหน้าแล้วใหญ่เป็นคน คำกังวลคั่งแค้น หนักหน่วงแน่นในใจ คิดอาลัยบ่แล้ว คึดแค้ว ๆ อยากไปบวชในศาสนา คิดถึงคุณบิดามารดาเป็นอันยิ่ง เจ้าก็จิ่งอำลาอุตสาหะเข้ามาบวช สร้างผนวชเป็นสามเณรเข้าก็เฮียนสิกขาบททศธรรม ได้แล้ว อายุได้ยี่สิบปีคักแน่ฝูงพ่อแม่จึงจัดหาบอกศรัทธาถึงญาติพี่น้อง ตามพวกพ้องมิตรสหาย บางพ่องศรัทธาหลายได้เสื่อสาด เป็นของอาสน์ปูนอน บางพ่องมีศรัทธาได้จีวรแลผ้าพาด บางพ่องได้ผ้าอาจ ทังไตรด้วยใจใสสุดขนาด บางพ่องได้บาตรแลผ้าสบง บางพ่องได้ถงแลน้ำเต้า ไม้เท้าและคันตาลปัตร มีดตัดและกล่องเข็ม ดินสอแลบริขารบริโภค บางพ่องได้โตกถ้วยแลคันที เหล็กจานดีอันคมกล้า กับทังเสื่อสาดอาสนาทังคิลาน์แลเหมี้ยงหมาก ดูหลากด้วยบริขาร เป็นของทานอันล้ำยิ่ง เพื่ออยากเห็นหน้าพระแก้วมิ่งจอมไตร ขออย่าได้ทัวระไวอยู่ในโลก ขอให้พ้นจากโศกโศกา ให้ได้เกิดในตุสิตาล้ำเลิศ เมืองแก้วเกิดนีรพาน เป็นที่สุขสำราญลือเดช ขอให้พ้นจากทุกขเวทน์อยู่สวัสดี สัตตะธัมมา วุฒิธรรมทั้ง 7 ประการ คือ อายุ วัณณะ สุขะ พละ อาโรคยะถ้วน 5 ปฏิภาณะถ้วย 6 อธิปไตยะถ้วน 7 จงเสด็จเข้ามารักษา ยังขันธะสันดานแห่งเจ้าตราบต่อเท้าห้าพันพระวัสสา ก็ข้าเทอญ (ตีฆ้อง 3 ที ชโย 3 ที)

ศรี ศรีสุมังคละสุขะสวัสดิ บัดนี้ข้อยจักเชิญเอาขวัญสมศรีเจ้านาคมาเต้า ข้อยจักเชิญขวัญนาคเจ้าเข้ามาโฮม อัชชะในวันนี้มาเยอขวัญเอย

ขวัญเจ้าไปอยู่ในน้ำนำปลาให้มามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าไปอยู่ในนาต่างด้าวก็ให้มามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าไปอยู่นำท่านอิศวรก็ให้มามื้อนี้วันนี้ ขวัญเจ้าไปชมชื่นสาวอ่อนน้อยก็ให้มามื้อนี้วันนี้ มาเยอขวัญเอย

เจ้าอย่าได้ไปชมชะนีไก่ขันแจ้ว ๆ อยู่คูหา อย่าได้ไปชมทวยคำแลเนื้อเถื่อน อย่าได้ไปเป็นเพื่อนฝูงผี ขวัญเจ้าไปเดินคีรีนอกเขต ขวัญอย่าได้ไปเดินประเทศเที่ยวทางไกล อย่าได้ไปหลงใหลชมพงไพรและป่าไม้ อย่าได้เล่นนำหมู่ลิงลม อย่าได้ชมลิงค่างเฒ่า หมู่นกเค้าและเสือสิงห์ ควายกระทิงแลแฮดช้างอย่าได้หลง เข้าเถื่อนกว้างถ้ำหมู่คูหา ทังวังปลาแลสาใหญ่ ชื่นช้อยใส่มายา ดูตระการงามสะพู่ ผักบุ้งแลบัวทอง ทรงเกษตรหอมห่วงเฮ้า ขวัญนาคเจ้าจงเข้ามาโฮม อัชชะ ในมื้อนี้วันนี้ ให้มาอยู่ในใจทุกเมื่อ ให้มาอยู่ในเนื้อทุกยาม อย่าได้มีความกังวลแดเดือดฮ้อน อย่าได้คึดคั่งข้อนหึระทัย ให้เจ้ามาเฮียนพระวินัยปิฏกอัตถาไขเฮืองฮอด ฮุ่งแจ้งฮอดโสดา ให้เจ้าได้เทศนาสอนสั่ง เป็นเจ้านั่งพิจารณา ขอให้มีอายุยืนนาน เป็นสมภารยศกว้างอยู่สืบสร้างในธรรม จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติอายุ วัณโณ สุขัง พลัง ขอให้เจ้ามีอายุยืน ได้ฮ้อยขวบ พระวัสสา มีเดชาเฮืองฮาบ ชนะผาบแพ้ฝูงหมู่โพยภัย อย่าได้มีจังไฮมาเบียด อย่ามีผู้เคียดแลหึงสา ให้มีใจกูร์ณายิ่งกว่าเก่าจงให้ได้เป็นเจ้าผ่านทังยศ ปรากฏเลื่องลือชาในศาสนาของพระพุทธเจ้า ให้มีเดชะเหมือน ดังแสงสุริยะอาทิตย์ ประสิทธิเตโชวโรธราธิราช เป็นดังอินทาทิราชท้าวภูมินทร์ ทังแดนดินโอยอ่อนน้อม ทุกท่านท้าวสาธุการมาอวยทานชมชื่น ยกยื่นให้ของดี ยอองคชุลีตั้งต่อ คิดฮอดฮ่อสมภาร ถวายอาการทุกเมื่อ เฮืองเฮื่อแก้วเงินแฮ บูชาแลทุกค่ำเช้าตราบต่อเท่าเถิงชีวัง ให้มีหวังครองสืบสร้าง ธุระอ้าง 3 ประการ เฮียนกัมมัฏฐานได้ถี่ถ้วน ได้ครบล้วนทุกอัน แปดหมื่นสี่พันพระธรรมขันธ์ให้เจ้าฮู้ อย่าได้หัวคิดปู้ทรงปัญญา มีสมัคคาเพียงพร่ำพร้อม ใจอ่อนน้อมในธรรม เจ้าอย่าคิดนำทางโลก ขอให้พ้นจากโศกโสกา ให้เจ้ามีความสุขาอย่าเดือดฮ้อน ทุกค่ำเช้าบ่คลาดคา ชยตุ ภวัง ชยมังคละ ชยมหามุงคุล สุขสมบูรณ์จงมีแก่เจ้า ทุกประการก็ข้าเทอญ” (ตีฆ้อง 3 ที ชโย 3 ที)

หมายเหตุ : บทสู่ขวัญอาจไม่ตรงกับเสียงที่หมอพราหมณ์สวด อาจเปลี่ยนไปตามลีลาของหมอพราหมณ์แต่ละคน