ฟังลำกลอนเต้ย โดย หมอลำทองชาติ เหล่าบุตรดี และหมอลำสมหวัง จุลพันธ์

ลำกลอนเต้ย

สมหวังนางน้องผัดแต่เป็นหญิงขึ้นบ่อมีช้ายสิเว้าต่อ ผัดแต่เป็นหน่อไม้บ่อมีด้วงสิบุขใน ผัดแต่ไชยขึ้นบ่อมีไผสิไปใส่ ผัดแต่เป็นหมากไม้แมงสิพ้อกะบ่อมี น้องขอดอ้อยส้วยเหมือนดังใบต้อง ผัดแต่เป็นหญิงมากระบ่อมีชาย มีแต่นอนเดียวแลงบ่อ ไผสิเป็นครูน้องขอเป็นแต่ชู้ทางอายว่าจั๋งได๋ นั้นละหน่านวน หางตาเจ้าปัดเจิ้นเทิ้นเว้าชูเพิ่นบ่อครองใด้ช้อนโสลงนอนผู้เดียว ผู้เดียวน้อง มาพี่มาน้องจะพาไปเทียวอุบล ขึ้นรถยนต์ไปวาริน ขึ้นเครื่องบินไปเวียงจันทน์สองคนเฮ้า ๆ  เพลินแสนเพลินฉันเดินเดียวเดินตามริมแม่โขง โขงเอ่ยสั่งงามล้นใจบาวภูไทสังงามล้น ล้นตาบุญนะภีทีได้มาเจอ เมือนำน้องสมหวังกระบอว่า น้องสินอนอยู่ถ้าชามใด้แต่งงานสิบพรรษากะสิถ้า ชาวพรรษากะสิอยู่ มีชู้กะเว้า ตนเจ้ากะบ่อลืม นั้นล่ะน่านอนในนี้หย้าเว้าชู้เพิ่น บ่อครองได้เอาเวาผัวเขาน่อครองได้ไปนอนก่อนเด้ออ้าย

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย): นายทองชาติ เหล่าบุตรศรี อำเภอนาตาล จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง): นางสมหวัง จุลพันธ์ อำเภอนาตาล จังหวัดอุบลราชธานี