ฟังลำล่องนิทานก่องข้าวน้อยฆ่าแม่ โดย หมอลำจำลอง สิงโต และหมอลำคำเพียร ดำงาม

กลอนลำล่องนิทานก่องข้าวน้อยฆ่าแม่

เบิดแต่ลำทางลสั้นหันยาวจ้าวทางล่อง  เว้านิทานก่องเข้าน้อยพ่อฮู้สู่ฟัง ในสมัยแต่ครั้งปางก่อนนานมา มีมารดาและบุตรชายอยู่สบายหายฮ้อน พอตกเดือนหกข่อน มีคษากาวแถมถ่ายทั้งลูกก็ได้ใหญ่แก่กล้าไถนาได้ช้อยแฮง ถึงยามแลงแม่พาลูกกินเข้า เขานอนอยู่ในบ่อน ไปไถนาก่อนแม่เด้อลูกหล่ามารดาต้านสั่งคำ แม่สิไปส่งข้าวพ่อเส็จงานทางบ้านก่อน พอเว้าแล้วเลยนอนหลับแชมช้อยจวนแจ้งสว่างมา ลูกชายลุกล้างหน้าม้วนปากสีฟัน เร็วพลันทันใดแบกไถพัดควายตู้ ถึงนาอดสาสู้ไถนาจนว่าบ่ายตาวันสายแดดแก่กล้ามารดาเจ้าแม่บ่เห็น กรรมเวรทางผู้แม่กะวิ่งเต้น ฟ้าวตาวตำตักหาเก็บผักและหักฟืนแต่งกินกะปานนั้น เข้าบ่ทันตกท้องมองตาวันเกือบงายแก่ ลูกกูหิวแท้ คอยถ่าแม่อยู่นา แต่งห่อเข่าบ่ช้าเอาใส่บ่าทันที เสร็จพอดีกะเลยคอนลัดไล่ดอนตีนบ้าน เห็นน่าคานกุมอ้ายดึงไถทาบตู้ดอน แม่บอกว่าเชาก่อนเชาก่อนเด้อล่ามาแม้แม่มาแม่ว่าปดสาล่าปดไถไว้สาก่อน แกงกำลังฮ้อน ๆ มาถ่อนสิอ่อนหิว ลูกกะลิ่วมาใกล้วางไถทั้งฮ้ายจ่ม แม่เลยจมข้าวน้อยมาใกล้กะผ่องอ่อย ลูกเห็นก่องเข้าน้อยยานบ่อิ่มกะเลยศูนจ่งเฮ็ดมูลมึงบ่กะจังเอามาน้อย แม่กูมออยลูกกะยังกุมฮ้ายโมโหเจ้าน้อยด่า ทางแม่บ่หัวชาลูกะวืดวือฮ้ายมือมันมายแอกน้อยมันกุมป้อยถั่วถ่งนา มึงตายสาอย่ายังค้างมึงหวงแพงขี่ตะหนี่ บุญคุณมีบ่คิดพ้อมารดาห่ามกะบ่ฟัง มันเลยตึงตังเต้นบายเอาแอกน้อยใส่ มารดาชักไว ๆ ตกคันแทถึกน้ำมันตามฆ่าอยู่บ่เซา พอมารดาตายแล้วมันมากินยังเข้าบ่บกลงพอเกิงก่อง แม่เจ้าของห่ามแล้วกูนี้กะบ่ฟัง  เป็นนำโมโหฮ้ายความหิวมาฆ่าแม่ สายเกินไปนอแม่บ่ทางสิแก้บ่าท้าวได้ฮำไฮท้าวเห็นโตโหดฮ้ายเลยสร้างธาตุถนอมคุณ ล่างเถือบุญสมพานสิส่งยานดึงน้าว ธาตุของบ่คานท้าวเอาบันจุกระดูกแม่ บ้านตาดทองเด้อแม่มีคติก่องเข้าน้อย คนเฮาเอิ้นแม่นต่อมา …

หมอลำกลอน (ฝ่ายชาย): นายจำลอง สิงโต อำเภอโพธิ์ทร จังหวัดอุบลราชธานี

หมอลำกลอน (ฝ่ายหญิง): นางคำเพียร ดำงาม อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี