ประวัติวัดราชผาติการาม

วัดราชผาติการาม เป็นวัดโบราณเดิมชื่อวัดส้มเกลี้ยง เดิมตั้งอยู่บ้านญวณ หลังโรงเรียนเซนต์คาเบรียล ต่อมาได้ร้างลง เพราะชาวญวณอพยพมาบริเวณนั้นได้รื้อเอาอิฐไปสร้างสถานที่ต่าง ๆ จนแทบไม่เหลือสภาพวัดเลย พระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว จึงโปรดให้พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัวสร้างวัดใหม่เป็นการผาติกรรมแทนวัดส้มเกลี้ยงและได้พระราชทานนามใหม่ว่า วัดราชผาติการาม อันหมายถึง วัดที่พระราชาทรงผาติกรรมแลกเปลี่ยน ทดแทน ให้เจริญขึ้น เมื่อปี พ.ศ. 2379 และภายหลังก็ขึ้นทะเบียนวัดราชผาติการามเป็นพระอารามหลวง การสร้างวัดในสมัย รัชกาลที่ 3 ยังไม่แล้วเสร็จก็สวรรคตเสียก่อนครั้งถึงสมัยรัชกาลที่ 4 โปรดเกล้าให้กรมพระราชวังบวรวิไชยชาญ ทรงปฏิสังขรณ์ ต่อมาจนถึง รัชกาลที่ 5 โปรดให้พระยาราชสงคราม(กร) เป็นแม่งานย้ายหมู่กุฏีที่ถูกถนนราชวิถี(ซังฮี้) ตัดผ่านไปสร้างไว้ผ่านด้านเหนือ สร้างกำแพงล้อมรอบให้เป็นเขตวัดการปรับปรุงก่อสร้างและปฏิสังขรณ์วัดราชผาติการาม ได้ดำเนินมาทุกสมัย โดยเฉพาะสมัย สมเด็จพระมหาวีรวงศ์ (วิน ธมฺมสารเถร ) เป็นเจ้าอาวาส ได้บูรณปฏิสังขรณ์ ก่อสร้างอาคารเสนาสนะต่าง ๆ มากมาย นำความเจริญมาสู่วัดราชผาติการาม อ่านต่อ…

น.อ.หลวงสำรวจวิถีสมุทร. (2521). ประวัติวัดราชผาติการาม. กรุงเทพฯ : มหามกุฏราชวิทยาลัย.