การใช้ธรรมะในการดับร้อน ซึ่งสิ่งที่ทำให้ร้อนก็ได้แก่ไฟ 3 ประการ คือ ราคะ ต้องใช้ธรรมคือ สันโดษ เป็นตัวดับ โมหะ ต้องใช้ธรรมคือ ปัญญา เป็นตัวดับ และโทสะ ต้องใช้ธรรมคือ พรหมวิหาร เป็นตัวดับ ซึ่งจะช่วยได้แค่การบรรเทาเบาบาง แต่หากต้องการให้ไฟสามกองนี้ดับสนิท ต้องใช้มัชฌิมาปฏิปทา หรือทางสายกลางเป็นตัวดับ

กล่าวถึงเรื่องความฝันในคัมภีร์พระพุทธศาสนา ซึ่งให้ความรู้เรื่องความฝันในแง่ต่าง ๆ ซึ่งได้รวบรวมมากจากคัมภีร์ต่าง ๆ ในพระพุทธศาสนา โดยเน้นที่พระไตรปิฎกส่วนสำคัญ อีกเรื่องหนึ่งคือ การฆ่าความโกรธ ซึ่งจำเป็นต้องใช้ธรรม 3 ประการในการฆ่าความโกรธ คือ สติ ขันติ และเมตตา

หนังสือเล่มนี้แปลจากต้นฉบับภาษาพม่า โดยเนื้อหาได้กล่าวถึงทางสู่ความสุข โดยแบ่งเป็นทางสู่ความสุขในปัจจุบันนี้ และทางสู่ความสุขในภายภาคหน้า ทั้งนี้ในส่วนความสุขในภายภาคหน้าได้เน้นอธิบายหลักธรรมเรื่องความเชื่อ หรือ สัทธาสัมปทา

หลักธรรมทางศาสนาในเรื่องทางแห่งบุญบาปทั้ง 7 สายคือทางไปนรก ได้แก่ โทสะ ทางไปเปรตและอสุรกาย ได้แก่ โลภะ ทางไปเดียรฉาน ได้แก่ โมหะ ทางไปมนุษย์ ได้แก่ ศีล 5 หรือกุศลกรรมบท 10 ทางไปสวรรค์ ได้แก่ มหากุศล 8 ทางไปพรหมโลก ได้แก่ สมถกรรมถาน และทางไปนิพพาน ได้แก่ วิปัสสนากรรมฐาน

กล่าวถึงที่มีของชื่ออำเภอเขื่องใน รวมทั้งประวัติของวัดเขื่องกลางซึ่งเป็นวัดคู่บ้านคู่เมืองของอำเภอเขื่องใน โดยประวัติที่กล่าวถึงในหนังสือเล่มนี้จะเริ่มที่ประมาณ พ.ศ. 2474 หากแต่ผู้เขียนคาดว่าวัดเขื่องกลางน่าจะมีการก่อตั้งมานานมากแล้ว แต่ยังไม่มีการรวบรวมหลักฐานเพื่อนำมาเป็นประวัติการก่อตั้งวัดอย่างแท้จริงนอกจากนี้ในตอนท้ายยังมีการกล่าวถึงการนำเอาพุทธธรรมมาใช้ในชีวิตประจำวันของมนุษย์ด้วย