ในโอกาสที่ผมจะครบวาระการดำรงตำแหน่งอธิการบดีมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ในวันที่ 24 มกราคม 2542 นั้น ผมใคร่ฝากข้อคิดเห็นไว้ให้กับนักศึกษา และบุคลากรของมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีไว้ ก็คือ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานีนั้นเป็นสมบัติของชาติ คนไทยทุกคนเป็นเจ้าของ และต้องการที่จะเห็นมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีเจริญเติบโตต่อไป ด้วยเหตุนี้ จึงสมควรที่นักศึกษาและบุคลากรของมหาวิทยาลัยอุบลราชธานีจะต้องรัก และช่วยกันสร้าง หรือผลักดันให้มหาวิทยาลัยเจริญก้าวหน้าต่อไป ทำหน้าที่ให้สมกับที่มหาวิทยาลัยอุบลราชธานีได้ตั้งปณิธานเอาไว้ว่า จะผลิตบัณฑิตที่มีความรู้ความสามารถ ในวิชาการที่ได้ศึกษาเล่าเรียนมา เป็นบัณฑิตที่มีจริยธรรมและคุณธรรมดี สมกับที่จะเป็นบัณฑิตอันมีคุณภาพออกไปรับใช้สังคมต่อไปในวันข้างหน้า มหาวิทยาลัยยังจะต้องเป็นแหล่งวิชาการ เพื่อให้สังคมภายนอกได้นำไปใช้เพื่อการพัฒนาและสร้างความเจริญให้แก่กิจกรรมของแต่ละคน กล่าวโดยสรุปก็คือ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี จะต้องเป็นผู้ชี้นำสังคมในการสร้างความเจริญรุ่งเรื่องให้แก่ท้องถิ่น ภูมิภาคและประเทศชาติในที่สุด